Yaz tatilinden beklentiniz olmasın daha iyi

Üç çocukla, her zaman editör Laurien’i meşgul eden bir şey vardır. Çocuklarıyla ve onları yetiştirmekle ilgili her şeyi yazmayı seviyor. Bir ipucu: göz kırparak okuyun. Bu kez köşesi yaz tatilinden beklentileri üzerine.

“Aylarca olmasa da haftalardır dört gözle bekliyordum: ailemizle ilk kez tatile gideceğimiz yaz tatillerini (geçen yıl), genellikle yanımızda gelen büyükbabalar veya büyükanneler olmadan. Yolculuk Portekiz’e gitti. Üç küçük çocukla uçmak, umurumda değil. Önceden Schiphol’de bir P3 park yeri ayarlamıştık ve yanımıza mümkün olduğu kadar az bagaj aldık. En küçüğümüz için taşıma çantası ve yola çıktık. Bagajı P3’te hemen kontrol edebildik, bu harikaydı.

Schiphol’deki gümrükte o sıralar hala çok büyük olan kuyruklar nedeniyle dört saat önceden oradaydık. Mucizevi bir şekilde, bunu kısa sürede atlattık ve biraz rahatlayabildik. En küçüğünün uçakta iyi bir gece uykusu çekeceğini umduk ama biz uçağa binmeden birkaç dakika önce bebek taşıyıcımda uyuyakaldı. Hiç sorun değil, onu eğlendirecek kadar yiyecek ve oyuncak getirdik. Uçuş çok iyi geçti ve kiralık araç hazırdı. Yorgun ama memnun bir şekilde sahile yakın tatil evimize vardık. Tatil başlayabilir!

27 derece ile dik bir eğim önerilmez

Ertesi gün öğrendik ki söz verilen köy, açıldığında açılan yerel bir süpermarket, bir eczane ve bir çeşit snack bar/köy kafesinden ibaretmiş. Tam olarak umduğumuz gibi değildi ve köy de sadece arabaların geçtiği uzun dik bir yokuşun dibindeydi. Yirmi yedi derecede, özellikle üç çocukla yürümek tavsiye edilmez. Ayrıca tekrar yukarı çıkmanız gerekiyor. Tamam, peki, sabahları taze kahve alma, onu kendimiz yapabiliriz. Sonra birkaç gün sonra hastalandım. Ateş, yorgunluk, enerji yok, baş ağrısı, iştahsızlık, mide bulantısı: hamile mi, korona mı?! Hayır, ikisi de. Boş zaman hastalığından acı çektim. Çok yoğun bir çalışma dönemi ile birdenbire hiçbir şey yapmamak arasındaki zıtlık, kafam ve vücudum için çok fazlaydı, bu yüzden hastalandım.

Birkaç gün sonra kendimi biraz toparladım ve yola koyulduk. Plajın, konaklama yerimizden başlangıçta düşündüğümüzden biraz daha uzakta olduğu ortaya çıktı. En az yarım saatlik sürüş ve ardından turistik bölgede bir park yeri arayın. Şimdiye kadar araştırma saatlerim önceden. Sahile vardığımızda, adam ve ben birbirimizi neredeyse hiç görmedik. Üç çocuğu ikimizle izlemek, birkaç gözün yanınızda olmasından biraz farklı…

Bir hafta sonra, en büyüğü her seferinde arabada o kadar uzun süre oturmak istemedi ve ben onu gerçekten anladım. Süpermarket bile kısa bir sürüş mesafesindedir. İki hafta daha oradaydık, bu yüzden üstesinden gelmek zorunda kaldık. Ardından bölgedeki güzel restoranları arayın. Portekiz ritminin Hollanda ritminden biraz farklı olduğunu unutun. En az yarım saat mesafedeki o lokantalar, elbette akşam yedi buçuktan önce açılmazdı. Bu, bir buçuk yaşındaki küçük biri için uygun değil.

Yaz tatili beklentileri

Sonuçta tüm bu yaşananlar, farklı gelişen yaz tatili beklentileri çocukları sinirlendirdi. Bazen oldukça can sıkıcıydılar. Sıcak arabadaki havadan, uzun yoldan, çekiciden ve bizden. Bölgeden bir şeyler görmek istedik ama öncesinde pek çok dram vardı. Bu yüzden biz de sinirlendik (muhtemelen bizi çok sinir bozucu buldular, sadece yüzmek istediler ve bunun dışında harika vakit geçiriyorlardı). Anlıyorsunuz: üç hafta boyunca rahat ve eğlenceli değildi. Bununla ilgili iyi olan şey, ondan çok şey öğrenmiş olmamız. O yaz tatilinin tekrarı, Portekiz ne kadar güzel olursa olsun, yakın zamanda olmayacak. Yanlış anlaşılmasın üç çocukla oraya gidebilmek bir lükstü ama yaz tatili için (ya da hiç) yüksek beklentiler içinde olmak hayal kırıklıklarına yol açıyor.

Bu yıl bu nedenle çalışma günlerini yavaş yavaş azaltıyoruz ve Fransa kıyılarına giderken arabaya binmeden önce birkaç günlüğüne evdeyiz. Bir ev ayırttığımız kamp alanına rahat bir şekilde gidiyoruz. İyi kahve getiriyoruz, önceden işaretleyebiliriz. Neredeyse sahilde uyuyoruz, böylece araba park halinde kalabiliyor. Beklentilerimizi, görülecek ve bakılacak şeyler açısından eve bırakıyoruz. O zaman kültürel olarak değil. Yazlıktaki mutfakta yemeklerimizi kendimiz yapıyoruz. Hiçbir şeyin gerekli olmadığı, her şeyin mübah olduğu, beklentilerin olmadığı bir tatil için sabırsızlanıyoruz.”

Laurien: “Onlara tüm aile ile aynı odada olduğumuzu söylediğimde kaşları kalkıyor”