‘Kürtajı seçtim ve biyolojik babama söylemedim’

34 yaşındaki Sarah, Job’tan ayrıldıktan beş gün sonra hamile olduğunu öğrendi. İstenmeyen, çünkü artık bu adamla birlikte olmak istememesi için yüzlerce neden bulmuştu. Bu yüzden Mümkün değil hayatının geri kalanında kendini ona adayacağını. “Çocuğum olmasını çok isterdim ama ondan değil. Bundan çok emindim.” Bu yüzden ona söylemeden kürtaj yaptırdı.

“Job’la ilişkimin başından beri pek doğru gelmiyordu. İkimiz de çalışmasını sağlamak istesek de, çok kavga. Önceki ilişkilerimden bilmediğim bir şey. Job gerçek bir drama yaratabilirdi, oysa benim gözümde hiçbir şey olmuyordu. Çok zehirli hissettirdi, bu yüzden altı ay sonra ilişkimizi bitirdim.

kararımı tamamen destekliyorum

Kararıma tam olarak katılmadı ve henüz vazgeçmek istemediğini belirtti, ancak sonraki günlerde kararımı tamamen desteklediğim için rahatlamış, özgürleşmiş ve güçlü hissettim. Sürekli onun ne söylediği, ne yaptığı ve ne düşündüğü konusunda endişelenmek yerine nihayet tekrar kendime odaklanabildim. Böylesi gerçekten daha iyiydi ve ondan tamamen uzaklaşmak, ondan uzaklaşmak istiyordum.

iki çizgi

Birkaç gün sonra geciktiğimde birdenbire endişelenmeye başladım. Hamile olmazdım, değil mi? Hamile kalmamak için çok aktiftik. Telefonuna bile koyduğum bir uygulamada döngümü doğru bir şekilde takip ettim. Doğurganlık dönemimde yapmadık ya da prezervatifle. Ve yırtılırsa ertesi gün hapı alırdım. O yıl zaten iki kez yaptığım bir şey.

Hayatımda daha önce hiç hamilelik testi yapmak zorunda kalmamıştım ama bu durumda gerçekten bunu elemek istedim. Düşünmeye devam ettim: bu doğru olamaz, değil mi? Ben de bir test yaptım. Emin olmak.

Ve evet. İki çizgi. HAYIR!

Bir partner için çocuklar için arzudan daha fazla arzu

Artık bu adamla birlikte olmak istememem için yüzlerce neden bulmuştum, bu yüzden sadece bu çocuğu elimde tutar ve hayatımın geri kalanında ona adarsam kendime zarar verirdim. Hayır, bu gerçekten kötü bir plandı. Gerçekten bir bebek istiyordum ama ondan değil. Ve her zaman bunu asla yalnız yapmak istemeyeceğimi söyledim. Bir partnere olan arzum, çocuklara olan arzumdan daha büyük.

Bir kere hoş bir adamla birlikteyken içinden bir çocuk çıkıyor, harika. Ama bu benim hedefim değil. ben olsam da çocuklara düşkün ve oldukça iyi bir anne olacağımı düşünüyorum. Bunu en büyük iyilik ya da mutlu olmam gereken bir şey olarak görmüyorum. Ayrıca, şimdiden birçok güzel çocuğun teyzesiyim ve bundan çok keyif alıyorum.

Kürtajdan bahsetme

Neyse ki, karar konusunda hiçbir şüphem yoktu: kürtaj yaptırıp yaptırmamak. Asıl sorum Job’a söyleyip söylememekti. İlk duygum şuydu: söyle. Etik olarak, bilmeye hakkı vardı. Aynı zamanda onun çocuğuydu ve kısmen sorumluydu. Ama kürtajla ilgili kararımı çoktan verdiğim ve ilişkiyi çoktan bitirdiğim için bilmesinin ona faydası olmadığını anladım.

Beni gerçekten geceleri uyanık tuttu. Onunla kalktım ve onunla yattım. Bazen günde on kez ‘söyle’den ‘söyleme’ye gittim ve tekrar geri döndüm. Berbat. Tabii ki ona karşı dürüst olmayı tercih ettim ama kendime karşı da dürüst olmalı ve şunu düşünmeliydim: benim için en iyisi ne? Zaten yeterince sinir bozucuydu.

Daha fazla dram

Hamileliğimi onunla paylaşmak sadece daha fazla acı ve üzüntü yaratırdı. Onunla ama aynı zamanda kendimle, çünkü bu benim kurtulmamı daha da zorlaştırırdı. Bir hafta önce bana hala aşık olduğunu ve henüz bırakmak istemediğini belirtmişti. Yani bunu beni tekrar yakınlaştırmak için nasılsa kullanacaktı.

Belki de onu tutmam için beni ikna etmeye çalışacaktı. Bu, birbirimiz için yaratıldığımızın bir işaretiydi. Veya kararıma saygı duysaydı, bu süreçte beni desteklerdi. Kliniğe gitmek istiyor. Beni tekrar arar, mesaj atar ve bunu iletişimde kalmak için bir bahane olarak kullanırdı ve ben bunu hiç beklemiyordum.

onun acısına dayanamadım

O benim ve yalnız benimdi. Aksi takdirde, bu ikimizin bir parçası haline geldi ve ben bunu istemedim. Benim bedenim, benim hayatım, benim rahmim, benim kararımdı. Ona hiçbir borcum yoktu. Ayrıca, birini istemeden hamile bıraktığı için suçluluk ve başarısızlık duyguları geliştirmiş olabilir. O acıya dayanamadım, bu yüzden kendimi korumak için ona söylemedim.

En kolay yol değildi çünkü onunla paylaşmayı daha çok tercih ettim. Sadece onu kaybettiğim için değil, aynı zamanda onunla gerçekten bir ilgisi olan tek kişi olduğu için. Bu onun tohumuydu ve dolayısıyla aynı zamanda onun sorunuydu. Ama bugüne kadar ona söylemediğim için memnunum. Gerçekten hiç kimseye yardımcı olmadı.”