Doğum hikayesi: ‘İdrar yolu enfeksiyonu ve yakında erken doğum’

Güzel, hareketli ve özel: her doğum hikayesi benzersizdir. Uzun süreli ve hızlı doğumlar, evde ve hastanede, ağrı kesicili ve ağrısız, sezaryen ve vajinal doğumlar: her şey bu bölümde anlatılıyor.

Bu hafta Lisa’nın doğum hikayesini okuyabilirsiniz.

Doğum hikayesi: istatistikler

Anne: Lisa
doğuma başla: Sıyırma
gebelik yaşı: 41 hafta 1 gün
doğum süresi: saat 9
Yer: hastane
ağrı kesici: Remifentanil
Doğum yapma şekli: doğal olarak
özellikler: İdrar yolu enfeksiyonu nedeniyle erken doğum tehdidi
Kaç çocuk: Birinci

Hamilelik

“Olağan rahatsızlıkların dışında hamileliğim 28 haftaya kadar sorunsuz geçti. Düğün günümüzün ertesi günü kanamam başladı. Plasentam düşüktü, bu da muhtemelen kanamaya neden oldu, çok fazla ayakta durma ve yürüme ile yoğun düğün günü ile birlikte. Kanama devam etti ve iki gün sonra hastaneye gitmek zorunda kaldım. Bir takım ultrason ve tetkiklerin ardından aynı gün hastaneden taburcu olduk. İlk başta gece girişi vardı ama tüm kontroller iyi olduğu için eve gitmemize izin verildi.

Ondan sonra bir süre sessizlik oldu ve Noel’i ve yılbaşını kutladık. Daha sonra eski ve yeni arasında kendimi iyi hissetmedim ve midem bulandı. 5 Ocak’ta plasentanın konumunu tekrar belirlemek için hastanedeki kadın doğum uzmanına gitmek zorunda kaldık. Yeterince gerilirse evde doğum yapabilirdim. Olmazsa hastanede doğum yapmak zorunda kaldım. Gizliden gizliye her şeyin yolunda olduğunu zaten biliyorduk çünkü bunu 19 Aralık’taki kayıt sırasında zaten görmüşlerdi.

Ancak artık rahim ağzının kısaldığını gördüler. Bu, yaklaşan erken doğumun bir işaretidir. Bunu UMCG’ye bir kabul izledi, o zaman 31 hafta ve 1 günlük hamileydim. 32 haftaya kadar, NICU (yenidoğan yoğun bakım ünitesi, prematüre bebek bakımı bölümü, ed.) bulunan bir hastanede doğum yapmanız gerekir. Bana kasılma inhibitörleri ve akciğer olgunlaştırma iğneleri verildi, ardından 48 saat yatak istirahatine devam etmem gerekti.

İdrar yolu enfeksiyonu

İdrarım kültürlendi ve bu sonunda bir idrar yolu enfeksiyonu ile sonuçlandı. Muhtemelen yaklaşan erken doğumun nedeni buydu. Bu yüzden antibiyotik verildi. Ne yazık ki üç gün sonra rahim daha da kısaldı ve hastanede daha uzun süre kalmak zorunda kaldım. 32. haftadan itibaren, 15 Ocak’a kadar kaldığım bir bölge hastanesine gitmeme izin verildi. Ondan sonra evde beklememe izin verildi ve rahim ağzım tekrar biraz açıldı.

Aralık başında sırt problemim nedeniyle idrar testi yaptırdım. Hamile kadınlar için protokol olmasına rağmen, pratisyen hekimde idrarımdan hiç kültür alınmadı. Asla kesin olarak bilemeyeceğiz, ama belki de üremeye koysalardı çok şey kurtarabilirdik. Kısalan rahim ağzı ve sonrasında idrar yolu enfeksiyonu keşfedilmeseydi neler olabilirdi düşünmek bile istemiyorum. Kızımız zaten 31 veya 32 haftalıkken mi doğdu? En azından beklenti buydu.

Ne yazık ki, GP’lerin hamile kadınların idrarından kültür almayı unuttukları görülüyor. Daha sonra hamileliğimde, dosyamda gerçekten kültürlenmesi gerektiğine dair fazladan nota rağmen tekrar oldu.

Doğum hikayesi nasıl başladı?

Kızımızın 37 haftadan önce doğması bekleniyordu ama yine de bir süre yerinde kalmak istedi. 40 hafta sonra iki kez soyuldum. Bazı kasılmalar oldu ama 3 santimetre açıklığım olmasına rağmen tekrar tekrar durdular. İkinci kez soyunduktan iki gün sonra 17 Mart Perşembe günü hastaneye döneceğimi ve mümkünse ertesi gün indükleneceğimi ebe ile kabul etmiştim.

Lisa’nın doğum hikayesi

16 Mart Çarşamba sabahı saat 5 ve sularım geliyor. Şimdi aniden çok hızlı gidiyor, kasılmalar hemen ardından güçlü bir şekilde geliyor. Sabah 06:00 civarında yataktan çıkmak istiyorum çünkü artık yatakta kasılmalarla baş etmem mümkün değil. Kısa süre sonra kasılmaları biraz rahat yakalamak için ellerim ve dizlerimin üzerinde duruyorum ama henüz net bir ritim yok.

sabah 7

Aniden bastırmak için güçlü bir dürtü hissediyorum. Kocama ebeyi çağırmasını söylüyorum çünkü çok hızlı gidiyor. Ne yazık ki telefon sesli mesaja gidiyor. Eminim birazdan arayacaktır, belki de teslimattadır, sanırım. Beş dakika sonra hala mesajımız yok, kocam tekrar tekrar ona ulaşmaya çalışıyor. Şimdiye kadar bir yoga topunu şişiriyorum ve kasılmalar o kadar hızlı takip ediyor ki artık onları gerçekten kaldıramıyorum. Bastırma dürtüsü son derece güçlü ve panik artıyor.

07.40

40 dakika ebeye ulaşmaya çalıştıktan sonra kocama annemi ve 911’i aramasını söylüyorum. Neyse ki, kocamın net bir önsezisi var ve bölge hastanesinin doğum servisinin acil numarasını arıyor. Başka bir ebe gönderirler. Neyse ki sonunda özel olarak kadın doğum uzmanımıza ulaşmayı başarırlar. Servis telefonu kullanım dışı olduğu için aramalarımıza hiç cevap vermedi. Elbette dayanamadı ve onu suçlamıyorum.

saat 08.00

Yedek ebe iptal oluyor ve kendi ebem geliyor. Beni yukarı gönderdi ve neredeyse tamamen açıldığımı gördü. Biraz daha bekleyin ve zorlamaya başlayabilirim.

Ne yazık ki, kasılmaların gücü kısa sürede azalır. Her şeyi denemeliyim: duş almak, tuvalete oturmak, merdivenlerden inmek, mutfak adasında dolaşmak, mesaneyi bir sondadan boşaltmak, ama hiçbir şey yardımcı olmuyor. Arada sırada işler hedefe ulaşıyor gibi görünüyor, bu yüzden zaman zaman hastaneye henüz gitmemeye karar veriyoruz.

12.00

Şimdi gerçekten çok uzun sürüyor ve giderek daha fazlasını kendi başıma yapmak zorunda kalıyorum. Bu yüzden zaten hastaneye gitmeyi seçiyoruz. Ambulans çağrıldı ve çok geçmeden doğumhanedeyim. Damlamadayım, bu da kasılmaların tekrar güçlenmesini sağlıyor. Ağrı kesici istiyorum çünkü tamamen kırıldım ve aslında kasılmalar arasında biraz dinlenmemi ve uyumamı istiyorlar. Bu yüzden onların tavsiyesi üzerine remifentanil içeren bir morfin pompası alıyorum ve her zaman biraz uyuyakalıyorum.

13:55

Bir süre sonra bebeğin battığını ve birkaç itme kasılmasının ardından kızımızın doğduğunu hissediyorum. Kasılmalar hemen durur, bu nedenle plasenta takip etmez.

15:00

Jinekolog bir değerlendirme için gelir. Karnını hissediyor ve iyi baskı uyguluyor. Baskı nedeniyle bir kez daha itiyorum ve plasenta dışarı çıkıyor. Yakında bir aile olarak evimize gidebiliriz, çok mutlu ve iyi gittiği için minnettarız ve şimdi kızımızın tadını çıkarabiliriz.

Laura’nın doğum hikayesi: “O tamamen mor ve ağlamıyor”